Kształty elektrod miedzianych do zgrzewarek
Elektrody do zgrzewarki są dostępne w wielu rozmiarach i kształtach, tak aby dopasować się do większości potrzeb przemysłu. Jeśli proces jest nieskomplikowaną konfiguracją (np. zgrzewanie dwóch płaskich arkuszy razem), można użyć elektrod prostych lub elektrod nasadkowych do zgrzewarki punktowej. Jeśli występuje złożona konfiguracja procesu (jak próba zgrzewania małego kołnierza wewnątrz skrzynki), będą potrzebne elektrody wygięte lub z przesuniętym punktem roboczym (mimośrodowe).
Elektrody proste do zgrzewarki
Jeśli proces zgrzewania nie jest skomplikowany, najczęściej używane (i najlepsze) elektrody to elektrody proste. Są one lepsze niż elektrody wygięte lub z przesuniętym punktem roboczym, ponieważ nie wyginają się ani nie odchylają pod wpływem siły docisku zgrzewarki. Zwykle pozostają chłodniejsze niż wygięte elektrody i są łatwiejsze w użyciu z wewnętrznymi rurkami chłodzącymi wodą.
Kształty elektrod prostych do zgrzewarki
Jak można zauważyć, nawet wśród elektrod prostych nadal występuje szeroka gama różnych kształtów. Najczęstszym i najlepszym kształtem wybieranym przez klientów jest zazwyczaj „szpiczasty” kształt elektrody miedzianej do zgrzewarki punktowej. Pozostałe powierzchnie elektrod sprawdzają się doskonale, jeśli zgrzewana jest stal nierdzewna lub aluminium, natomiast kształt „płaski” sprawdzi się, jeśli potrzebna jest niewidoczna powierzchni zgrzeiny z jednej strony.
Elektrody nasadkowe do zgrzewarki
Istnieje siedem standardowych kształtów elektrod nasadkowych. Poniżej pokazane są elektrody nasadkowe z mocowaniem „żeńskim” według normy ISO 5821.
Kształty elektrod nasadkowych „żeńskich” do zgrzewarki
Właściwy dobór konstrukcji czoła elektrody nasadkowej będzie zależał od zastosowania, zgrzewanego materiału i całego procesu zgrzewania oporowego. W przypadku zgrzewania punktowego można użyć dowolnego z siedmiu standardowych kształtów. Wszystkie elektrody nasadkowe do zgrzewarki typu „B”, „D”, „E”, „F” i „G” mają tą samą powierzchnię roboczą czoła, jeśli zostały zakupione w tym samym rozmiarze. Elektroda typu „C” posiada płaską powierzchnię, a typ „A” to elektroda o pełnym promieniu powierzchni roboczej, która wydaje się prawie płaska.
Elektroda nasadkowa typu A do zgrzewarki
Elektroda ta posiada powierzchnię o dużym promieniu i jest często używana do zgrzewania aluminium. Duży promień zapewnia dobry kontakt punktowy, pozwala przebić się przez tlenki glinu i nadal gwarantuje odpowiednią powierzchnię, aby kontrolować powstające jądro zgrzeiny.
Elektroda nasadkowa typu B do zgrzewarki
Elektroda nasadkowa typu B posiada płaską powierzchnię roboczą z lekkim promieniem. Czasami jest używana, aby uwzględnić problemy z niewspółosiowością. Jeśli dwie elektrody nasadkowe typu B o płaskiej powierzchni z promieniem spotkają się osiowo, będzie to kontakt punktowy i szybko utworzy nową powierzchnię zgrzeiny. Odmianą elektrody typu „B” jest elektroda „F”, która posiada czubek w postaci pełnej kopuły. Są to najpopularniejsze/najczęściej używane elektrody w formie nasadek do procesu zgrzewania oporowego (rezystancyjnego).
Elektroda nasadkowa typu C do zgrzewarki
Elektroda nasadkowa typu C jest często używana jako elektroda do zgrzewania garbowego. Wykorzystywana jest również do zgrzein kosmetycznych i bilansowania ciepła. Zastosowanie powierzchni „C” po jednej stronie zgrzeiny zmniejsza wgniecenie, tworząc w ten sposób kosmetyczną powierzchnię poprzez rozłożenie siły i prądu na większym obszarze strony roboczej. W przypadku bilansowania ciepła lico płaskie elektrody miedzianej typu „C” służy do rozprowadzenia prądu na dużej powierzchni. Rozciąga to obszar dotknięty ciepłem i zmniejsza je po tej stronie części. Celem bilansowania cieplnego jest zmniejszenie penetracji jądra zgrzeiny po tej stronie części.
Elektroda nasadkowa typu D do zgrzewarki
Elektroda miedziana typu D została zaprojektowana tak, aby można było wykonywać zgrzeiny punktowe w ciasnych miejscach. Może to być mały kołnierz lub niewielki kąt. Aby skorzystać z tej funkcji, podczas konfiguracji konieczna jest właściwa orientacja elektrody.
Elektroda nasadkowa typu E do zgrzewarki
Elektroda miedziana typu E jest bardzo wydajną elektrodą, która nie zatrzymuje odprysków zgrzewalniczych na czole zgrzeiny i może prowadzić do wolniejszego pęcznienia elektrody. Jest często używana w przemyśle związanym z produkcją kanałów wentylacyjnych.
Elektroda nasadkowa typu F do zgrzewarki
Elektroda nasadkowa typu F to odmiana elektrody typu „B”, z tą różnicę, że czubek elektrody posiada kształt pełnej kopuły. Jest to najczęściej stosowana elektroda w przemyśle samochodowym, w stacjach zgrzewania zrobotyzowanego. Elektrody te zapewniają kontakt punktowy, dzięki czemu może szybko utworzyć się połączenie zgrzewane. Gdy elektroda nasadkowa typu F do zgrzewarki zużyje się, jest najczęściej frezowana na kształt typu „B”.
Elektroda nasadkowa typu G do zgrzewarki
Elektroda nasadkowa typu G dzięki półokrągłemu kształtowi nie pozwala na przywieranie odprysków do powierzchni roboczej i bocznej elektrody. Powierzchnia płaska na czubku elektrody miedzianej umożliwia otrzymanie zgrzeiny o zadanej wielkości (średnicy).
Elektrody wygięte do zgrzewarki
Elektrody te są wykorzystywane, w przypadku złożonego procesu zgrzewania, gdzie występuje ograniczony dostęp do elementów, które mają być połączone ze sobą. Chodzi tu m.in. o zgrzewaniu na brzegu, w narożniku lub wewnątrz detalu np. w kształcie skrzyni.
Elektrody wygięte z chłodzeniem
Przykłady elektrod wygiętych do zgrzewarki
Obsady wygięte dla elektrod nasadkowych
Istnieje wiele zastosowań, w których elektroda wygięta lub obsada wygięta pod elektrodę nasadkową umożliwiają dotarcie do trudno dostępnych miejsc zgrzewania. Podwójne wygięcia elektrod mogą być chłodzone wodą, aby wydłużyć ich żywotność.
Czy powinno stosować się „żeńskie” czy „męskie” elektrody nasadkowe do zgrzewania oporowego?
Elektrody nasadkowe do zgrzewarek punktowych, zarówno żeńskie, jak i męskie, są zwykle używane w dużych i zautomatyzowanych procesach. W stacjach zgrzewalniczych nasadki i obsady do zgrzewania oporowego są często używane w celu obniżenia kosztów elektrod miedzianych.
Porównanie przykładowych typów elektrod nasadkowych z mocowaniem „żeńskim” i „męskim”
Męska elektroda nasadkowa do zgrzewania oporowego różni się od żeńskiej wystającym z korpusu elektrody stożkiem mocującym. W żeńskiej elektrodzie nasadkowej do zgrzewania oporowego stożek mocowania znajduje się wewnątrz korpusu.
Elektrody nasadkowe żeńskie i męskie co do są funkcjonalnie prawie identyczne. Wersja męska ma nieco więcej miedzi i dlatego również kosztuje więcej, ale przekłada się to na dłuższą żywotność. Z założenia występuje większy kontakt przepływającej wody chłodzącej z nasadką męską niż nasadką żeńską.
Przykładowe rodzaje elektrod nasadkowych „męskich”
W większości przypadków decyzja pomiędzy żeńską a męską wersją zależy od preferencji lub doświadczenia. Zmiana całego zautomatyzowanego systemu z jednego rodzaju na drugi byłaby bardzo kosztownym przedsięwzięciem. Nie tylko nasadki, ale także obsady lub adaptery, ramiona zgrzewarek, frezarki do elektrod, narzędzia do zdejmowania elektrod i inne elementy musiałyby zostać wymienione. Zmiana powinna być rozważana tylko wtedy, gdy wprowadzane są nowe linie. Testowanie na sprzęcie off-line jest najlepszym sposobem oceny porównania dwóch systemów.
Czy powinno się korzystać z pełnowymiarowej elektrody do zgrzewarki czy elektrody nasadkowej?
Wybór elektrody nasadkowej w porównaniu z pełnowymiarową elektrodą standardową sprowadza się do rodzaju produkcji, częstych przezbrojeń oprzyrządowań i długości serii produkcyjnych. Elektrody nasadkowe do zgrzewarki oporowej (rezystancyjnej) to wybór w przypadku długich serii lub w wysoce zautomatyzowanych zakładach. Elektrody pełnowymiarowe są normą w warsztatach, gdzie występują krótkie serie i częste zmiany oprzyrządowań.
Przykładowe kształty elektrod do zgrzewarki
Pełnowymiarowe elektrody jak również męskie lub żeńskie elektrody nasadkowe do zgrzewania oporowego o tym samym rozmiarze spełniają te same funkcje. Dostarczają prąd, siłę i chłodzenie do przedmiotu obrabianego przez powierzchnię elektrody. Gdy jądro zgrzeiny zaczyna rosnąć, siła pomaga kontrolować ten wzrost, a woda chłodząca chroni powierzchnię elektrody. Gdy prąd jest wyłączony, siła jest utrzymywana, a woda chłodząca wewnątrz elektrody rozprasza ciepło, aby schłodzić i zestalić jądro zgrzeiny oraz pomóc w utrzymaniu żywotności elektrody.
Elektrody pełnowymiarowe są zwykle używane w warsztatach, gdzie wiele różnych części może być obrabianych na tej samej elektrodzie i/lub przewiduje się wiele krótkich serii. Przy odpowiednim frezowaniu elektrod, wytrzymają one wiele tysięcy zgrzein i stosunkowo łatwo można je wymienić na inny zestaw. Najczęściej stosowane są na zgrzewarkach punktowych.
Elektrody nasadkowe męskie i żeńskie do zgrzewania oporowego (rezystancyjnego) są stosowane w zgrzewarkach kleszczowych, w zautomatyzowanych stanowiskach i zgrzewadłach zrobotyzowanych. Ponieważ elektrody nasadkowe są mniejsze niż pełnowymiarowe elektrody, zawierają mniej miedzi i są tańsze w zakupie. Mogą być frezowane, ale nawet przy frezowaniu nie wykonają tylu zgrzein, co pełnowymiarowa elektroda przed końcem życia. W większości przypadków są one używane, ponieważ dotyczą dużych, długotrwałych zautomatyzowanych procesów. Zazwyczaj w większości fabryk mogą wytrzymać zmianę lub dzień, zanim wymagana będzie zmiana elektrody nasadkowej.
Zapraszamy do kontaktu!
Firma GJG SYSTEM jako oficjalny przedstawiciel na Polskę firmy SVS Schweisstechnik GmbH oferuje specjalistyczną miedź stopową o nawie WIRBALIT®, która jest wykorzystywana na elektrody do zgrzewarki punktowej, liniowej, garbowej itp.
Stopy miedzi w formie prętów okrągłych, płaskich, kwadratowych czy sześciokątnych dostarczamy bezpośrednio z naszego magazynu we Wrocławiu.
Uzupełnieniem naszego asortymentu są metale wysokotopliwe jak wolfram, miedziowolfram (WCu/CuW), molibden, TZM oraz gotowe elektrody do zgrzewarek na bazie rysunków od klientów.
Można skontaktować się z nami drogą telefoniczną lub mailową:
Podobne artykuły
